|
|
|
|
|
Był synem urzędnika admiralicji. Jego ojciec został w roku 1824 uwięziony za długi, przez co rodzina popadła w nędzę. Dickens musiał wówczas podjąć pracę zarobkową, początkowo w fabryce pasty do butów, a później jako urzędnik sądowy. Zdobył pewne wykształcenie i w roku 1832 zaczął pracować jako sprawozdawca parlamentarny oraz dziennikarz w londyńskich dziennikach liberalno-reformatorskich. W tym okresie zaczął pisać pierwsze, publikowane w czasopismach, skecze wydane jako Skecze Boza (Sketches by Boz 1836, wydanie polskie 1955), po sukcesie Klubu Pickwicka (The Pickwick Papers, 1836–1837, wydanie polskie 1870) zajął się przede wszystkim twórczością literacką. Dickens odwiedził Amerykę dwa razy: w 1842 roku i zatrzymał się w nieistniejącym już hotelu Tremont oraz w 1868 roku w Parker House (dziś hotel sześciogwiazdkowy). W licznych powieściach dał wyraz wrażliwości na niesprawiedliwość i krzywdę społeczną bezduszność praw wobec ludzi ubogich; realistyczny i drobiazgowy opis środowisk społecznych (mieszczańskich, biedoty miejskiej) zespalał z romantyczną atmosferą baśniowości i liryzmem. Stał się kronikarzem życia ówczesnego Londynu. Często utrwalał postacie dziwaków i ekscentryków o rysach karykaturalno-groteskowych. Dickens operował szeroką skalą humoru, często o zabarwieniu satyrycznym. Kiedy umarł, w wielu angielskich domach przywdziano żałobę.